Sevgili Okur,
Bu ay sizlere edebiyat köşesinden merhaba diyorum. Artık edebiyat köşesinde sizlerle hasbihal edeceğiz. Açıkçası bu ay bu köşede yeni olmam hasebiyle ne yazacağımı bilemedim bir araştırmaya bağlı kalmadan yazmak istedim sizlere…
Zaman uçan bir kuş misali; kuşun gagası gelecek zaman, kanatları ise şimdiki anda yaşamak için çırpındığımız bir zaman, kanatlardan gerisi ise geçmiş zamanı ifade eder.
Sizlere hangisinden bahsetmemi istersiniz?
Tıpkı uçan kuş gibi insan bünyesinde geleceği, geçmişi ve şimdiki zamanı barındırır. Hiçbirinden kopamaz biri kopsa bedeninden insan eksik insan yarım…
Uçan kuş misali yaşamalı. Geçmişi ardımızda bırakıp ama bünyeden atmadan şimdiki an için kanatlarımızı çırpmalı geleceğe bakarak.
Uçan bir kuşun sürekli geriye baktığını yahut ileriye giden bir arabada ters tarafa oturduğunuzu düşünün mideniz bulanır yahut önünüzü göremezsiniz. Sürekli geçmişe bakmak da böyledir işte.
Sevgili Okur,
Bir kitapta okuduğum bir söz beni çok etkilemişti ve tefekküre sevk etmişti.
‘’Öyle bir hayat yaşayın ki Allah’ ın sizi yarattığına değsin.’’
Geçmişten ders alarak ama şu anı da yaşayıp geleceğe bakarak en önemlisi de her ana şükredip ‘’Elhamdülillah Ala Külli Hal’’ diyerek yaşamalı.
Sevgili Okur,
Diyoruz ki: ‘’ zamanla kabullenir insan her şeyi’’ zaman mı kabulleniyor yoksa biz mi seçemiyorum. Zaman mı üstünü örtüyor yoksa biz mi karar veremiyorum.
Düşünüyorum da zaman sessizce ve usulca yağan bir kar gibi geçip gidiyor.
Sükut sessizlik…
‘’Sükut İkrardandır.’’ demişler. Bir şeye sesinizi çıkarmıyorsanız kabullenmişsiniz demektir. Zaman olan ve olacak olan her şeye karşı sessiz değil midir? İşte ben bu sessizlikten anlıyorum zamanın birçok şeyi kabullendiğini…
Yine de karasızlığım devam ediyor zaman bazen hayat mezarına gömdüklerini açığa da çıkarabiliyor. Bunu Sezai Karakoç’ un şu satırlarını okurken daha iyi anlıyorum.
‘’En büyük arkeolog zamandır çünkü.’’ der.
Bunu da şuradan anlıyorum. Şer sandığım nice olay hayra merdiven dayamış oluyor. Bu satırları okurken bir kez daha iyi anlıyorum Rabbimin yüceliğini ve inayetini…
Sevgili Okur,
Zaman üzerine daha birçok şey yazmak isterdim lakin ilkyazım böyle bir içimi dökme havasında olsun istedim. Sana şu yazdığım satırlarla veda ediyorum:
Zaman; aydınlığa baktığımı zannediyorum karanlığa çıkıyor.
Yoksa sen ahir zaman mısın?
Zaman; ne doğru ne yanlış kim samimi?
Yoksa sen her şeyin birbirine girdiği yıllar lokomotifi misin?
Zaman; ne bu gurbet iç ısıtan kavramlara,
Yoksa sen dostluğun yitik kavram hikayesi misin?
Zaman; bir lahza…
Yoksa sen bir içimlik dem misin?
Zaman; akışın tersine işlemez bilirim
Yoksa sen Asi nehrine küskün müsün?
Zaman; gidiyorsun hiç dönmemek üzere
Yoksa sen ölüm müsün?
Zaman; bilirim sende geriye dönüş yok
Ama sende muhteşem bir dönüşüm var.
ELİF GÜL
KAYNAKÇA
- https://www.antoloji.com/ucan-kus-misali-siiri/
- https://www.yuzaki.com/2015/03/elhamdulillahi-ala-kulli-hal/
- Sezai Karakoç, Diriliş Muştusu, (İstanbul:Diriliş Yayınları,2016).
- GÖRGÜLÜ, Ülfet (2017), Hayatın Tekrarı Yok, Ankara: DİB Yayınları.