Edebiyat
HER KAYBOLUŞUN BİR HUDUDU VAR
Saat 00.44 sularıydı. Yorgunluğum gözlerimden, bedenimden, her bir zerremden görülüyordu. Yatakta öylesine uzanmış ama uyumamıştım. Yaşadığım belirsizliğin sonuçlarını düşünmekle meşguldüm. Hayat bana sanki bu sene maraton koşturmuştu. Umduğum şey ise bir gün hayatımdaki tüm belirsizliklerin biteceği, öyle ya da böyle sonuca varacağımdı. Sanki ben koştukça bitiş çizgisi benden uzaklaşıyordu. O Devamı…