Objektifi tutan elin vicdanı var mıdır? Yoksa objektifi tutan el, hiçbir şeye müdahale etmeden izlemek için mi vardır? Bir fotoğraf makinesi merhametli olabilir mi? ”Kamera izleyiciye yöneltilmiş bir silahtır.” diyor Heidegger. Kameranın bir silah kadar etkileyici ve zorlayıcı etkisi olduğunu bu çağda oldukça yoğun müşahede ediyoruz. İnsanlar kamera karşısında hep Devamı…
Güzel bir Anadolu köyünü ziyaret etmeden evvel orada çekeceğim harika fotoğrafları tahayyül ederken buldum kendimi. Tüm kareleri zihnimde canlandırdım. Sonra sadece hayali karelere dökmek kaldı. Aynı bir ressam gibi… Fotoğraf tuvali kadraj olan bir sanat. Fırça yerine gerçek görüntülerin, oranın, netliğin, ışığın kullanıldığı. Fotoğrafçı da başlı başına bir tahayyül insanı. Devamı…
Sanat insanın gönlünden çıkar ve başka bir insanın gönlüne girer. Her sanat dalı çokça duygunun yoğunluğu ile ortaya çıkar. Fotoğraf da öyle. Bir makine bir objektiften ibaret değildir elbette. Gönlümüze düşeni kadrajımdan yansıtırız görenlerin yüreğine. Her fotoğrafta aslında bir duygumuzu, bir fikrimizi paylaşırız. Ondandır ki görsel hikaye adı verilir oldu Devamı…
İstiğna… gönlün mutmain olması, yetinmesi, doyması…. Bizde ne az olan bir duygu… Fotoğraflar bizleri bazı anlara müstağni kılan araçlardır aslında. Bir anı defalarca yaşamak için fotoğraf çekeriz. O anın içindekiler kâfi geldiğinden belki… bazen de o ana sığamayacak kadar çok anlam içerdiğinden. Evde kaldığımız şu dönemde fotoğraf galerimizde daha çok Devamı…
Sahi ne çok şeyimiz yarım kaldı… Sokakta yürümelerimiz mesela… Arkadaş toplantılarımız… Bitirilmemiş cümlelerimiz… Nokta koyulmamış vedalarımız kaldı… Gezeceğimiz yerler, izleyeceğimiz sinemalar yarım kaldı… Karşılıklı içilecek bir bardak çay, bir fincan kahve yarım kaldı… Bahar güneşi doğmazken üzerlerimizde, ne çok söz kaldı sinelerimizde… Namazlarımız kaldı cemaatle kılınacak, camilerde saflarımız yarım kaldı… Devamı…