Vaveyla ‘’çığlık’’ demekmiş…
Bir zamanlar anlamını bilmesem de deneyimlediğim bir kelimeymiş.
Anlamını bilmediğim ama aslında ne çok tanışıklığımızın olduğu yılların tozlu rafları arasında saklanan sükutun ön vitrindeki mankeniymiş.
Ben bilmem tanımam diyemeyeceğim cinsten göbek bağımmış.
Vaveyla neydi?
Bir sabah zar zor açtım gözlerimi,
Gözlerimde bir ağırlık ki üstüne tonlarca yük yüklemişler sanki.
Gözyaşlarım katran olmuş göz bebeklerimde.
Nasıl anlatılır bir dert artık ben bilmiyorum Allah’ım.
Ruhumun keskin acıları kalbimi yarıyor.
Kalbimin çığlığını duyumsuyorum,
Kırık bir kalbin tesellisini Rabbim senden umuyorum.
Her yaşayışın açtığı yaraya sessizce gömülüyorum,
Çığlık çığlığa halimin yerini,
Ölüm sessizliği alıyor.
ELİF GÜL