Bir şiire başlarken gelen o duyguya; ilhama,
Gem vurulamıyormuş bunu yaşayıp öğrendim.
*
İlerleyen satırlar bazen insanı doğruyormuş,
Bunu da hece hece öğrendim.
*
Mısralar bana, kıtalar ötesi duygular yaşatabilirmiş,
Bunu mürekkep gibi akan gözyaşlarından öğrendim.
*
Şiire söylenecek çok söz, yazılacak çok mısra vardı,
Ama yazamıyormuş insan bunu da Yahya Kemal’den öğrendim.
*
Ben o son sözü yuttum,
O son mısrayı yazmaya gerek duymuyorum,
Artık kalemi kırmayı öğrendim.
*
ELİF GÜL