Gözlerimi açtığımda saat 09.12 idi. Dün gece üzerime üşümeyeyim diye örttüğüm yorgan bu sabah sanki olduğundan daha ağırdı. Yapılacak tonlarca iş vardı ancak bunları yapmaya hâlim yok gibiydi. Bu isteksizliğimin sebebi ise planladığım her şeyin tepetaklak olmasıydı. Bir hafta kadar tatil yapacak, sonrasında işlerime odaklanacaktım. Daha yoldayken planlarımı değiştirmek zorunda Devamı…
Saat 00.44 sularıydı. Yorgunluğum gözlerimden, bedenimden, her bir zerremden görülüyordu. Yatakta öylesine uzanmış ama uyumamıştım. Yaşadığım belirsizliğin sonuçlarını düşünmekle meşguldüm. Hayat bana sanki bu sene maraton koşturmuştu. Umduğum şey ise bir gün hayatımdaki tüm belirsizliklerin biteceği, öyle ya da böyle sonuca varacağımdı. Sanki ben koştukça bitiş çizgisi benden uzaklaşıyordu. O Devamı…
Yine edilgen kelimelerle konuşup durdum, Muhtemelen bunun açıklamasını kendime bile yapmayacağım. Konuşmak ile susmak Bir terazinin iki koluna oturmuş bana bakıyor sanki Diyorum ya: ‘’Dökülen kelimelerime fırça darbesi vuramam.’’ Ayrıca benim kelimelerim müziğin ritmine de ayak uyduramaz pek. *** O halde ben de Bana has üslubu bulana kadar Kalemimi Devamı…
Zaman geçişleri artık takvimin yapraklarını çevirmek kadar kısa. Birinin sanki zamanın elinden tutup onu kaçırdığı gibi benden, elimde tuttuğum takvim yaprağını dahi rüzgara kaptırdım. Zamanın böylesine elimden kayıp gitmesini başka nasıl tasvir edebilirim bilmiyorum. … O kadar çok baktım ki takvimin ön yüzüne. Arka yüzden bihaber oldum. … Okuyamadığım, göremediğim Devamı…
Uyudum Ve uyandım. Bir kelime seçtim kalbimin en kuytusundan, Mesafe ile ölçmeyeceğim. Dil ile telaffuz edemeyeceğim. Ne bir hoşça kal ne de elveda, Bu bende derin bir muamma. Mekân-insan arasındaki o görünmez hece, Barındırıyor hüznü her gece. Kimin ardından unuttumsa su dökmeyi, Orada hep bir gurbet Devamı…