FOTOĞRAF BAMBAŞKA DÜNYALAR KEŞFETMEKTİR
Bu ay farklı bir dünyaya keşfe çıktık. Hep uzak hissettiğimiz, hatta genelde ötelediğimiz insanların dünyasına…
Romenlerin misafiri olduk. Şöyle diyebilirim ki içime işleyen bir ziyaret oldu… sanki türkiye değil de hindistan sokaklarında dolaşıyormuş hissi verdi.
Çocukların masum ve mahzun ifadeleri…
Kadınların hayatın yükünü taşıyan yüz çizgileri…
Erkeklerin sahiplenişi…
Bir fotoğrafla ellerine dünyaları vermişçesine mutlu olan insanlar, bir yandan da objektiften utanan genç kızlar…
Ne kadar nankör bir hayat yaşıyoruz dedirtti bana gördüklerim… yoksulluğun içine kurulmuş neşeli ama bir o kadar da hüzünlü hayatlar gördüm… belki hiç ellerine geçmeyecek bir fotoğrafa delice mutlu olan çocuklar, peşimizden ‘beni de çek n’olur’ diye koşturan çocuklar.
Gerçek kirliğin yürekte olduğunu, yüreğinde sevgi ile gidersen seni kucaklayan bir dünyaları olduğunu gördüm orada…
Müzik o insanların mayasında var sanki. Hemen şarkı söyleyip oynuyorlar. Sokakta olmaları bir şey ifade etmiyor. Kendilerine ait olan o dünyada dünyanın en özgür insanları hepsi…
Saç renkleri, yüz ifadeleri ve etkileyici bakışlarıyla kuvvetli konular var orada… yaşamlarının zorluğu belki de o gözlerde bize gösterdikleri şeyin adı…
Kadınlar fotoğraf çekilmiyor, eşleri olduğu için. Yani zihinlerindeki fotoğraf algısı bizimkinden farklı. Biz mutluluğu göstermek için geçiyoruz objektifin karşısına, onlar ise objektifi görünce yüzlerine hüzün dolu bir ifade takıyorlar…
Ellerindeki ile mutlular ama. Bence en önemlisi de bu. Dış dünyadan izole yaşadıkları o mahallede, sevinç de ortada, hüzün de. Her duygu özgürce yaşanıyor hemde ulu orta. İnsan hissettiklerini yaşayabildiği bir dünyada özgürdür. Ve özgürlük para, eğitim, statü, makam gibi şeylere sığamayacak kadar büyük bir olgudur. Bir kez daha görüyorum…
Fotoğrafça konuşmak isteyen biri için hüzünlü bir şiir o dünya… fotoğraf içimizde bir yerlere dokunacaksa bence bu insanların fotoğrafları dokunabilir. Aslında hiç özgür olmadığımızı gösteriyor bize. Şükretmeyi öğretiyor. Kıymet bilmeyi öğretiyor. Sevgili okur, isterim ki senin de yolun düşsün o hayatların yaşadığı yere… ve senin de kalbinde şarkılar söylesinler… ışığınız bol olsun…
(şarkı söyleyen kızlar)
Ayşenur Kaplan
0 yorum